Nu is het aan ons

Voor wie doen we het?
Lotte & Marie

Mama van: Marie (2019) & Eufemio (2020)
Favoriete item uit het Babystartpakket: de allereerste kleertjes van m’n meisje
Mama-to-mama: Je kind niet alles kunnen geven is moeilijk, maar schaam je niet om hulp te vragen.
Dit had ik zwaar onderschat voordat ik moeder werd: de kosten in het eerste jaar van een baby..
Onmisbaar: de draagzak. Ook veel goedkoper dan een kinderwagen.
Wat ik het meeste in mijzelf waardeer: het open zijn over mijn situatie. Hierdoor hebben mijn kindjes een goede start kunnen maken.
Over 5 jaar: ik hoop zelf alles onder controle te kunnen krijgen. De zorg voor de kindjes en ook een leuke baan om er financieel zelf voor hen te kunnen zijn.

“Dit jaar kon ik mijn kinderen een paar cadeautjes geven voor Sinterklaas. Het maakt mij echt gelukkig dat ik dat nu kan, ook al krijgen zij er nog niet zoveel van mee.” Lotte was nog niet voorbereid op het moederschap, maar Marie was al onderweg. Ze woonde in een studentenwoning, was net gestopt met haar opleiding tot pedagogisch medewerker en zwanger van haar oudste dochter. “Ik was nog bezig met settelen. Mijn relatie met mijn partner was nog niet stabiel. We hadden financieel nog niks opgebouwd.” Toch kwam er een kleine aan en dat ging gepaard met enorm veel stress. “Hoe ga ik mijn kind een plek geven? Er is zoveel nodig. Toen ik de kraamlijst zag, schrok ik me rot.”

Via het wijkteam ontvangt Lotte tijdens haar zwangerschap haar eerste babystartpakket. “Ik wist niet wat ik kon verwachten van het pakket, maar ik schrok eigenlijk van alles wat er wel niet in zat. Kleertjes, dekentjes, speeltjes, flesjes en nog veel meer. Er zit zoveel in. Ineens had ik alles. De tranen stonden in mijn ogen toen ik alles uitpakte. Zeker de helft van de kleertjes had de kaartjes er nog aan: nieuw! Je weet dat het allemaal uit een goed hart is gegeven. Dat raakt mij echt enorm.” Zelf had ze een bedje, een box en een draagdoek geregeld. Samen met het pakket was ze klaar om haar meisje te verwelkomen in deze wereld.

“Door de stress van mij en aanleg van de kleine, groeide Marie niet goed. Ik denk dat stress meer met je doet, dan je denkt.” Lotte zou ingeleid worden, maar nog geen twaalf uur voor die geplande inleiding, kwam de bevalling vanzelf op gang. Na de bevalling kwam de placenta niet los. Daardoor verloor Lotte veel bloed. Uiteindelijk is het met veel geruk en getrek gelukt. “We moesten een aantal dagen in het ziekenhuis blijven en mochten daarna thuis verder herstellen. Dat mijn herstel eigenlijk best heftig was, is volledig langs me heen gegaan. Ik zat op een roze wolk. Ik had enorm tegen het moederschap opgezien, maar toen ik Marie in de ogen keek was alles goed. Dit was puur geluk.”